nase

Nynorsk

Ordsoga

Frå norrønt nǫs f, fleirtal nasar og nasir.

Andre former

• nos

Substantiv

nase m (bunde eintal nasen, ubunde mangtal nasar, bunde mangtal nasane)

1. organ som vert nytta til å lukta med og som sit i andletet hjå mennesket og andre dyr

Omsetjingar

lukteorgan

Bokmål: nese nb(nb)

Engelsk: nose en(en)

Kjelder

• «nase» i Nynorskordboka.