Frå Wiktionary - den frie ordboka
Frå norrønt forn.
forn (hankjønn og hokjønn forn, inkjekjønn fornt, bunde eintal og fleirtal forne, komparativ fornare, ubunden superlativ fornast, bunden superlativ fornaste)
- gamal, fortids-, tidlegare
- Det var forne tider.
