øyra

Nynorsk

Andre former

• øyre

Ordsoge

Frå norrønt eyra .

Namnord

øyra  (bunde eintal øyra, ubunde fleirtal øyro, bunde fleirtal øyro)

1. organ for høyrsle og balanse
2. den delen av høyrsleorganet som ligg utanpå hovudet

Omsetjingar

høyrsleorgan

bokmål: øre (no) Dansk: øre (da) Svensk: öra (sv) Islandsk: eyra (is) Færøysk: oyra (fo)

engelsk: ear (en) Tysk: ohr (de) Nederlandsk: oor (nl)

Sjå òg

• høyrsle

Kjelder

• «øyra» i Nynorskordboka.