sein
Nynorsk[endre]
Ordsoge[endre]
Eigenskapsord[endre]
sein (hankjønn og hokjønn sein, inkjekjønn seint, bunde eintal og fleirtal seine, komparativ seinare, ubunden superlativ seinast, bunden superlativ seinaste)
- som er langdryg, langsam
- som hender etter lengre tid enn venta
- Dei kom nesten for seint til toget.
- som er eit stykke inn i nok; nærmare slutten
- Dei kom fram seint på dagen.
Kjelder[endre]
- «sein» i Nynorskordboka.