søkkja

Frå Wiktionary - den frie ordboka

Nynorsk[endre]

Andre former[endre]

Ordsoge[endre]

Frå norrønt søkkva og søkkja.

Gjerningsord[endre]

søkkja (notid søkkjer, fortid søkte, perfektum partisipp søkt, st-form søkkjast, notidspartisipp søkkjande, bydeform søkk)

  1. gjera slik at noko søkk; senka
    Skipet vart søkkt av ein torpedo.

Kjelder[endre]